ارزیابی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های سس زراعی (cuscuta campestris yunker)با استفاده از نشانگرهای مولکولی و پروتئینی

17 اکوتیپ سس زراعی از نواحی مختلف ایران با استفاده از نشانگرهای issr و پروتئینی مورد ارزیابی قرار گرفتند.از ده آغازگر issr، در مجموع 361 باند نمره دهی شد که در بین آنها 347 باند چند شکل بودند. میانگین pic (محتوای اطلاعات چند شکلی ) بر پایه داده های issr و پروتئینی ، به ترتیب 66/0 و 4/0 محاسبه گردید . تجزیه خوشه ای و پلات های pca حاصل از ضریب تشابه دایس ، همخوانی بالایی داشتند. آنالیز واریانس مولکولی بر پایه داده های issr ، تنوع کلی را به % 81 ( تنوع بین جمعیت ها ) و % 19 ( تنوع داخلی جمعیت ها) و بر پایه داده های پروتئینی به % 85( تنوع بین جمعیت ها ) و % 15 ( تنوع داخل جمعیت ها ) تقسیم نمود. تنوع زیاد بین اکوتیپ ها ممکن است نتیجه خودگشتی بالای این گیاه ، جریان ژنی محدود و سرعت پایین انتقال دانه گرده و دانه باشد. آگاهی از تنوع ژنتیکی این علف هرز با استفاده از ابزارهای ملکولی متفاوت ، می تواند منجر به پیشرفت برنامه های مدیریتی به منظور کنترل موثر این علف هرز در زمین های زراعی شود.